Activiteiten en verslagen 2025

 

 

==================================================================== 

FRANSE COMMANDO’S HERDACHT BIJ WASSENAARSE SLAG

FRANSE COMMANDO’S HERDACHT BIJ WASSENAARSE SLAG 27 februari 2025

Tekst en foto's: Ellie de Jonge
 

Jaarlijks worden eind februari bij het monument aan de Wassenaarse Slag de Franse Commando’s herdacht die het leven lieten bij een geheime operatie. Opvallend aanwezig is een groep Franse commando’s van het regiment Trépel, genoemd naar de commandant van de missie, Charles Trépel. Hij was de allereerste Franse commando.
Commandovereniging Zeeland wordt vertegenwoordigd door bestuursleden Edward Weijers en Ellie de Jonge.
 

De genodigden worden welkom geheten door ceremoniemeester Leendert Nobels, secretaris van COV Zuid-Holland. Oud-voorzitter Rob Mes vertelt het verhaal van de rampzalige missie van zes Franse mariniers-commando’s.
Wat er gebeurde samengevat: ‘In de nacht van 27 op 28 februari 1944 landt een groep commando’s, behorend bij het Franse 1e bataljon de Fusiliers Marins Commando, in het diepste geheim op het strand bij Wassenaar. Hun opdracht: onderzoeken of hier een zwakke plek is in de Atlantik Wall waar geheim agenten aan land kunnen worden gezet. De actie loopt uit op een drama. De zes fusiliers marins, onder commando van kapitein Charles Trépel, worden ontdekt. Radiocontact met de bemanning van de sloep die hen aan land bracht, blijft uit. De sloep vaart terug naar de motortorpedoboot die terugkeert naar de basis. Een poging om de groep alsnog op te halen kan vanwege het slechte weer niet doorgaan, wat het definitieve einde betekent van de Franse commando’s. Hun lichamen spoelen aan op verschillende plaatsen aan de kust.’
Helaas heeft ook de herdenkingsplechtigheid te maken met slecht weer. Juist als de toepraken beginnen en later in het programma tijdens de militaire ceremonieën trekt een flinke regenbui over. De burgemeester van de gemeente Wassenaar, de heer Leendert de Lange, benadrukt in zijn toespraak het grote belang van blijven herdenken en lering trekken uit het verleden. Enkele citaten: ‘Vrijheid staat tegenwoordig onder grote druk, Nederland moet weerbaar worden. We hebben elkaar nodig in Europa’. Ook de consul-generaal van Frankrijk, madame Catherine Feuillet voert het woord. Onder commando van paradecommandant majoor b.d. Bert Delleman zet kapitein b.d. Frans van Zeeland de erewacht in de houding voor het dodenappèl. De Last Post wordt geblazen, gevolgd door het Franse en Nederlandse volkslied. Burgemeester De Lange opent namens de gemeente Wassenaar de lange rij kransleggingen. Mevrouw Feuillet legt samen met de Franse defensie attaché een krans namens Frankrijk. Namens het Korps Commandotroepen en de Commandostichting wordt een krans gelegd door Lkol b.d. Ron Robbemond en Lkol b.d. Cor Herwegh. De Franse militairen brengen na afloop van de herdenking nog een bezoek aan de Franse Militaire Begraafplaats in Kapelle, begeleid door directeur Andries Looijen van Museum ’40-’45.
Çharles Trépel ligt in Kapelle begraven naast een van de vijf andere commando’s: René Guy. De overige vier militairen, Jean Hagnéré, Jacquelin Rivière, Roger Cabanela en Fernand Devillers zijn eerder al gerepatrieerd naar Frankrijk en daar begraven.

 

Voor meer foto's, KLIK HIER

 

==================================================================== 

Nieuwjaarbijeenkomst met kegelactiviteiten 11-01-2025;

COV ZEELAND: OOK IN 2025 WEER EEN SPORTIEF BEGIN VAN HET NIEUWE JAAR
Tekst en foto's: Ellie de Jonge

Kegelen in Zierikzee als ‘aftrap’ van het nieuwe jaar is in 2019 als experiment begonnen en (met corona onderbreking) uitgegroeid tot een van onze populairste activiteiten van het jaar. Zonder eerdere edities tekort te doen werd ‘aflevering 2025’ het absolute toppunt van sfeer, gezelligheid, aantal aanwezige leden én Commandostrijdvaardigheid.

Wie ooit een beetje heeft neergekeken op het oubollig geachte kegelen, is daar intussen van genezen. Bij enkele nieuwe deelnemers was zaterdag 11 januari de wil om de eindstrijd te winnen van het gezicht af te lezen. In de pauze werd zelfs fanatiek dóór geoefend. De vrouwen deden wat inzet betreft niet onder voor de mannen. Voor degenen die niet aan het kegelen willen of kunnen deelnemen had Menno een sjoelbak meegebracht zodat ook zij een sportieve strijd konden spelen. De geslaagde dag is zeer zeker mede te danken aan het ‘catering-team’ Anja, Mariëlle en Patrice, echtgenotes van onze bestuursleden Edward, Jan-Peter en Menno. Koffie, lunch met de onvolprezen erwtensoep van Anja, belegde broodjes, het gezelschap kwam niets te kort. Ook aan de vitamientjes was gedacht in de vorm van een mandarijntje toe.
Natuurlijk was er in het programma naast leut en strijd ook aandacht voor een serieuze toets. Voorzitter Dirk Dekker verwelkomde de aanwezigen en met name onze gasten Marie-Jeanne, dochter van overleden lid Sjaak Lijbaart, en partner Roland. M-J, zoals ze kortweg vaak genoemd wordt, heeft een deel van haar vaders commando-archief beschikbaar gesteld voor de kleine expositie die Menno heeft ingericht. Ongelooflijk, met wat een zorgvuldigheid Sjaak zijn archief heeft bijgehouden! Zijn fotoalbums werden druk bekeken. Ook Jaap Hilleman had wat van zijn fotomateriaal meegenomen. Op de groepsfoto’s werden veel oude maten herkend.

Dirk memoreerde de in het afgelopen jaar overleden leden, alle drie lid vanaf de oprichting: Cees van de Guchte, oud-bestuurslid en lid van verdienste, en Sjaak Lijbaart. Aan hun overlijden werd al eerder aandacht besteed op de ALV van 2024.Theo Heikamp verloren we op 30 november 2024.
Met een kort moment van stilte worden de overledenen herdacht. Een ‘down-moment’ noemt Dirk ook het opzeggen van het lidmaatschap van André Dees vanwege drukke werkzaamheden. Ups heeft hij echter ook te melden: de COV heeft drie nieuwe leden kunnen bijschrijven. Mario van Steenbergen, Bert Hertogh en Rob van Boom. Met deze aanwinst blijft het aantal leden bijna op het oude peil.
Verder noemt de voorzitter de vele herdenkingen in Zeeland waar onze leden bij aanwezig zijn geweest, met als hoogtepunt de bevrijding 80 jaar Zeeland in Vlissingen en Westkapelle. Bij uitstek ‘commando acties’. Ook aan verschillende wandeltochten namen COV-leden deel.
 

Menno heet de aanwezigen eveneens welkom. Hij benadrukt vooral…”onze vriendschap en broederschap en zeker ook weer het uitkijken en omkijken naar elkaar. Binnen onze leden zijn er genoeg die wat extra aandacht kunnen gebruiken. Ik weet dat het al gebeurt, door bijvoorbeeld
Rinus, Sjaak, Co, Max en zeker Ellie, die regelmatig telefonisch een belronde doet. Maar denk aan Bram, Mechiel, Thijs, Rien Jaap, onze dames weduwe en ook aan Niek de Leeuw. Zijn zoons zijn allebei door kanker getroffen en behandelingen zijn nodig. Niet alleen voor onze leden en partners, maar ook voor onze familie en naasten moeten we zorgen en aandacht en liefde geven.
Bewezen hebben we ons lang geleden maar kracht krijgen we nog steeds door onze verbondenheid met het KCT. Kracht voelende als we samen zingen…. dus hierbij wil ik graag met jullie het schoremlied zingen om zo onze verbondenheid te versterken en kracht uit te zenden naar hen die het nodig hebben.” Aldus Menno.
Na de luncht barstte de strijd om de kegeltrofee los. De deelnemers werden verdeeld in vier groepen. Zoals gewoonlijk werden er vreugdekreten uitgestoten en medelijdende ‘aaachs’ klonken als een worp mislukte. Het plezier was er overigens niet minder om.

De eindstrijd werd bepaald door het zogenaamde ‘Wiebertjes systeem’. Daarin wordt het aantal punten dat men per team gooit afgestreept. Het team dat als eerste alle punten heeft geworpen is de uiteindelijke winnaar.
Bijna net zo spannend als de wedstrijd zelf, is het bekendmaken van de winnaars. Truus de Groot was de winnares bij het damesteam met 42 punten. Anja Weijers 2de met 39 punten en Silvia Louws haalde met 38 punten de 3de plaats. Bij de mannen deed Jan-Peter Stevense het nog nét iets beter dan zijn vrouw: J-P won de hoofdprijs bij de mannen met 67 punten, Jan Tukker haalde 57 punten en Marius Lebbink werd 3de met 53 punten.
Onze voorzitter viel niet in de prijzen bij het kegelen, maar ging toch niet met lege handen naar huis.
Gedurende zijn voorzitterschap hanteert Dirk met verve de voorzittershamer, maar er ontbrak iets. Bij een voorzittershamer hoort namelijk ook een soort ‘slag-plankje’. Na een ‘een-tweetje‘ van Ellie met klus-clublid Marcel van Campen is hierin nu voorzien. Marcel heeft zijn beste krachten gewijd aan de productie van een met KCT symbolen versierd plankje waarop Dirk zonder onheil aan te richten met een ferme klap hopelijk nog heel lang in stijl een goed en vruchtbaar overleg kan openen en sluiten.

Voor meer foto's, KLIK HIER